Path: news.eternal-september.org!eternal-september.org!feeder3.eternal-september.org!i2pn.org!i2pn2.org!.POSTED!not-for-mail From: manta103g@gmail.com (darius) Newsgroups: soc.culture.polish Subject: =?UTF-8?B?WmVzcMOzxYIgTGFyb25hIOKAkyBnZW5ldHljem5hIG9kcG9ybm/Fm8SHIG5h?= =?UTF-8?B?IGNob3JvYnkgbWltbyBuaWV6ZHJvd2VqIGRpZXR5IFdzdMSZcCAgWmVzcMOz?= =?UTF-8?B?xYIgTGFyb25hIGplc3QgcnphZGtpbSBzY2hvcnplbmllbSBnZW5l?= Date: Thu, 27 Mar 2025 23:48:40 +0000 Organization: novaBBS Message-ID: MIME-Version: 1.0 Content-Type: text/plain; charset=utf-8; format=flowed Content-Transfer-Encoding: 8bit Injection-Info: i2pn2.org; logging-data="2041721"; mail-complaints-to="usenet@i2pn2.org"; posting-account="2ziXmaI3LavkZj56FXjLrM7mC0F1I2GCdPVHQb5yvsw"; User-Agent: Rocksolid Light X-Rslight-Site: $2y$10$IJr5eT0tP4ZQOvM0CkUBu.gycD/J.JZ2Tl4NUE6GR.KRdqXvtuHQ6 X-Rslight-Posting-User: 489b6c3a5945b08c369609b0686e9eb2a340a22d X-Spam-Checker-Version: SpamAssassin 4.0.0 Zespół Larona – genetyczna odporność na choroby mimo niezdrowej diety Wstęp Zespół Larona jest rzadkim schorzeniem genetycznym związanym z mutacją genu receptora hormonu wzrostu (GHR). Po raz pierwszy został opisany przez izraelskiego lekarza, dr. Zvi Larona, w latach 50. XX wieku. Osoby z tym zespołem charakteryzują się niskorosłością, ale jednocześnie wykazują niezwykłą odporność na choroby cywilizacyjne, takie jak nowotwory, cukrzyca typu 2 czy choroby sercowo-naczyniowe. Co szczególnie zaskakujące, ochrona ta utrzymuje się mimo często niezdrowej diety i skłonności do otyłości. Celem tej pracy jest analiza mechanizmów biologicznych odpowiedzialnych za ochronę zdrowotną w zespole Larona oraz ich potencjalnych implikacji dla medycyny i terapii długowieczności. Rozdział 1: Etiologia i patofizjologia zespołu Larona 1.1. Mutacja receptora hormonu wzrostu (GHR) Zespół Larona wynika z mutacji genu GHR, który koduje receptor hormonu wzrostu (GH). W efekcie organizm nie jest w stanie odpowiednio reagować na GH, co prowadzi do bardzo niskiego poziomu insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) – kluczowego mediatora efektów hormonu wzrostu. 1.2. Skutki metaboliczne mutacji Niskorosłość – brak odpowiedzi na GH powoduje zahamowanie wzrostu. Zmniejszona podatność na nowotwory – IGF-1 jest kluczowym czynnikiem proliferacji komórek; jego niski poziom ogranicza ryzyko nowotworzenia. Ochrona przed cukrzycą typu 2 – obniżona wrażliwość na GH prowadzi do lepszego wykorzystania insuliny i stabilnego poziomu glukozy. Zmniejszone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych – osoby z zespołem Larona mają niskie ciśnienie krwi, niski poziom cholesterolu i rzadziej cierpią na miażdżycę. Rozdział 2: Odporność na nowotwory i choroby metaboliczne 2.1. Nowotwory a niski poziom IGF-1 Badania epidemiologiczne wykazały, że IGF-1 odgrywa istotną rolę w regulacji podziałów komórkowych i hamowaniu apoptozy. U osób z zespołem Larona: komórki nowotworowe nie otrzymują sygnału do proliferacji, procesy starzenia i uszkodzeń DNA postępują wolniej, odnotowano tylko jeden przypadek nowotworu w całej populacji badanych. 2.2. Odporność na cukrzycę Mimo skłonności do otyłości, osoby z zespołem Larona nie chorują na cukrzycę typu 2. Przyczyną jest: Zmniejszona produkcja IGF-1, który wpływa na oporność na insulinę, Lepsza wrażliwość na insulinę, co zapobiega skokom poziomu cukru we krwi. 2.3. Ochrona przed chorobami sercowo-naczyniowymi W populacji badanych nie stwierdzono również zawałów serca ani udarów mózgu. Wynika to m.in. z: Niższego poziomu cholesterolu LDL, Obniżonego ciśnienia krwi, Mniejszego stresu oksydacyjnego. Rozdział 3: Paradoks niezdrowej diety i otyłości 3.1. Dlaczego niezdrowa dieta nie szkodzi osobom z zespołem Larona? Badania prowadzone na społeczności chorych na zespół Larona w Ekwadorze wykazały, że ich dieta często obfituje w wysoko przetworzoną żywność i tłuszcze nasycone. Pomimo tego: nie występują u nich zaburzenia metaboliczne, nie mają stanów zapalnych związanych z otyłością, organizm efektywnie zarządza poziomem cukru we krwi. 3.2. Dlaczego nie mają trądziku? IGF-1 odgrywa rolę w stymulacji gruczołów łojowych. Niski poziom tego hormonu powoduje: zmniejszenie produkcji sebum, mniejszą skłonność do stanów zapalnych skóry. Rozdział 4: Czy mechanizmy Larona można zastosować w terapii ludzi? 4.1. Blokowanie IGF-1 jako strategia przeciwstarzeniowa Odkrycia dotyczące zespołu Larona skłoniły naukowców do badań nad hamowaniem IGF-1 jako potencjalnej metody wydłużania życia. Badania na modelach zwierzęcych potwierdziły, że ograniczenie IGF-1 wydłuża życie myszy i małp. 4.2. Leki blokujące szlak IGF-1 Obecnie trwają badania nad zastosowaniem inhibitorów IGF-1 w terapii przeciwnowotworowej oraz w spowalnianiu procesów starzenia. Podsumowanie i wnioski Zespół Larona dostarcza unikalnego modelu ochrony przed chorobami cywilizacyjnymi. Niski poziom IGF-1 redukuje ryzyko nowotworów, cukrzycy i chorób serca. Osoby z zespołem Larona są odporne na negatywne skutki niezdrowej diety. Blokowanie IGF-1 może stać się przyszłościową strategią medyczną w zapobieganiu starzeniu i nowotworom. Odkrycia dotyczące zespołu Larona otwierają nowe kierunki badań nad zdrowym starzeniem i długowiecznością. Być może w przyszłości będziemy w stanie farmakologicznie naśladować te mechanizmy, by przedłużyć życie i poprawić zdrowie metaboliczne populacji ogólnej. --